ŚREMSKI PANTEON NIEPODLEGŁOŚCI

Lista Powstańców (w opracowaniu)

Książ Wielkopolski - U

Urbaniak Ignacy
gmina: Książ Wielkopolski, Gogolewo (1890-1970)

Urodził się 7 czerwca 1890 roku w Gogolewie jako syn Piotra i Agnieszki z d. Lisiak. Już przed wybuchem powstania był mieszkańcem Pleszewa.

Powstanie wielkopolskie i wojna 1919-1921
Należał do Kompanii Pleszewskiej, z którą walczył w Poznaniu, brał udział w walkach w rejonie Krotoszyna, Ostrzeszowa, Zdun i Ligoty. W trakcie walk wcielony do 8 PSWlkp (później 62 PP) przeszedł z pułkiem szlak bojowy. Został zwolniony z wojska w październiku 1921 roku.

Pleszewianie na otrzymaną 27 grudnia 1918 roku o godz. 1700 wiadomość o wybuchu powstania w Poznaniu pospieszyli stolicy Wielkopolski natychmiast z pomocą. Była to kompania pleszewska w sile 80 ludzi pod dowództwem sierż. Antoniego Kozłowicza, do której dołączył w Kowalewie ppor. Feliks Pamin i ppor. Michał Ciążyński. Było to zgodne z umową, którą zawarli 15 grudnia 1918 roku w Poznaniu ppor. Ludwik Bociański i Mieczysław Paluch. Ochotnicy pleszewscy zatrzymali pierwszy pociąg jadący z Kluczborka do Poznania i około godz. 2000 byli już na dworcu głównym w Poznaniu. Tu otrzymali za zadanie wraz z kompanią jarocińską zabezpieczyć dworzec. Po upływie godziny pleszewianie zatrzymali pociąg wiozących żołnierzy niemieckich i pod groźbą ostrzału karabinów maszynowych zmusili wrogów do oddania broni i amunicji, po czym rozbrojony batalion skierowali ku Zbąszyniowi. Po akcji na dworcu pleszewianie ruszyli w kierunku Kaponiery. Dowództwo powstania, wówczas z mjr. Stanisławem Taczakiem na czele, rozkazało pleszewianom zagrodzić drogę niemieckiemu 6 Pułkowi Grenadierów, który próbował dostać się do centrum Poznania. Zadanie zostało wykonane. Pleszewianie powrócili do swego garnizonu. Jednak jeszcze w czasie trwania pierwszej fazy powstania, tj. od 27 grudnia 1918 do 5 stycznia 1919 roku, dokładnie w sylwestra, dowództwo 1 Batalionu Pogranicznego w Szczypiornie, przystępując do opanowania Ostrowa, zwróciło się telefonicznie do garnizonu w Pleszewie z prośbą o przysłanie na pomoc jednej kompanii. Miała ona zabezpieczyć akcję od strony Krotoszyna, okupowanego wówczas jeszcze przez Niemców. W godzinach rannych 1 stycznia 1919 roku pleszewianie pod dowództwem sierż. A. Kozłowicza obsadzili Biadki, ostatnią stację kolejową przed Krotoszynem. Tam właśnie Leon Magnuszewski sam wziął do niewoli 10 Niemców i zdobył karabin maszynowy. Wówczas do kompanii pleszewskiej dołączono opancerzone węglarki nazwane pociągiem pancernym nr 11 ?Poznańczyk? oraz 1kompanię pleszewską dowodzoną przez ppor. F. Pamina. Całością dowodził sierż. A. Kozłowicz. Oddziały pleszewskie ruszyły pod hotel Bazar w Krotoszynie. Wzięły udział w opanowaniu m.in. koszar i poczty. Sierż. Jan Przybylski, plut. Seidel i st. sierż. Z. Metelski wbiegli do ratusza i wywiesili polski sztandar, oznajmiając w ten sposób, że Krotoszyn jest w posiadaniu powstańców. Pleszewianie w całej tej akcji zdobyli 3 karabiny maszynowe, ponad 10 tys. sztuk amunicji, 150 karabinów i 300 granatów ręcznych. 2 stycznia pociągiem przez Jarocin wrócili do Pleszewa, faktycznie od 28 grudnia miasta już wolnego.
[55: Pleszewska Trójka ? SP nr 3 im. Powstańców Wielkopolskich w Pleszewie]

Wrócił do Pleszewa, gdzie mieszkał do końca życia. Zmarł 16 stycznia 1970 roku.

ODZNACZENIA:
Wielkopolski Krzyż Powstańczy - uchw. RP 01.17-0.19 z dnia 1958-01-17

Wymieniony w źródłach:
Tomasz Jankowski, Katarzyna Gwincińska, Bohdan Kaczmarek "Powstańcy Wielkopolscy Ziemi Ksiąskiej"

[Zamknij]

Partnerzy