Lista Powstańców (w opracowaniu)
Brodnica •
Dolsk •
Kórnik •
Książ Wielkopolski •
Śrem •
Cały powiat
A B C D E F G H I J K L Ł M N O P R S Ś T U W ZKsiąż Wielkopolski - B
Baranek Adam, gmina: Książ Wielkopolski, Chwałkowo (1894-1921)
Barcikowska Stanisława gmina: Książ Wielkopolski, Konarskie (1870-1953)
Urodziła się 1 VIII 1870 w Wielkiej Wsi w gminie Buk w pow. poznańskim jako córka rolnika Jana Gertycha i Michaliny. 2 V 1895 poślubiła Stefana Barcikowskiego (1868-1912), poznańskiego przedsiębiorcę branży drogeryjnej, działacza gospodarczego i członka Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk. W 1896 w Poznaniu przyszedł na świat ich pierwszy syn Roman, w 1900 drugi syn Józef, a kilka lat później (6 lub 7) córka Tola. W 1910 państwo Barcikowscy wykupili z rąk niemieckich majątki Konarskie i Jarosławki pod Książem w pow. śremskim i zamieszkali w Konarskim. Roman i Józef zaczęli uczęszczać do Gimnazjum w Śremie. Stefan zmarł w 1912 i majątek przeszedł na własność Stanisławy. Jeszcze w Poznaniu pani Barcikowska aktywnie działała społecznie. Była m.in. członkiem Bractwa Kwestarskiego, organizacji charytatywnej gromadzącej środki finansowe i opiekę nad polskimi sierotami, i Towarzystwa Czytelni dla Kobiet. W 1900 roku była współorganizatorką patriotycznego wiecu w obronie nauczania religii w języku polskim. Za jej aprobatą i przy jej wsparciu obaj synowie działali w tajnej, gimnazjalnej organizacji patriotycznej i współtworzyli ruch harcerski w Śremie. W 1918 wraz z dorosłym synem Romanem ufundowała sztandar śremskiej Drużyny Harcerskiej im. Przemysława, w której jej młodszy syn Józef był drużynowym.
W pierwszych dniach powstania wielkopolskiego, 30 XII 1918 jej syn Roman brał udział w przygotowaniach ataku na garnizon w Śremie, a ona przywiozła ze Śremu do Książa rozkaz wymarszu oddziału Straży Ludowej w celu wsparcia śremskich powstańców. Obaj synowie walczyli w wojnie 1918-1921. Gdy Józef został ciężko ranny i przebywał w szpitalu w Zamościu, została tam pielęgniarką od 18 V do 7 VII 1919. Opiekowała się synem i innymi rannymi.
Z Zamościa wróciła do Konarskiego, którym po wojnie zarządzał syn Józef. Nadal udzielała się społecznie. Była członkinią Komitetu Opieki nad mogiłami poległych 1848 r. w Książu. Wygłaszała płomienne, patriotyczne odczyty w ksiąskim Domu Katolickim. Była członkiem Zarządu Oddziału Wielkopolskiego Związku Harcerstwa Polskiego, działała w Towarzystwie Ziemianek w Kole Śremskim. Wspierała wiele inicjatyw finansowo. W "Gazecie Powszechnej" nr 233 z 1928 roku czytamy, że wpłaciła 100 zł na rzecz organizowanej Wystawy Krajowej (PeWuKa 1929), która stała się spektakularnym polskim sukcesem. W czasie II wojny światowej Konarskie zajęli Niemcy, a w 1946 majątek upaństwowiono, podobnie jak Jarosławki. Po zakończeniu II wojny światowej Józef wyemigrował do Wielkiej Brytanii. Najprawdopodobniej zamieszkała z drugim synem Romanem. Zmarła 9 maja 1953 roku w Lesznie i tam została pochowana. Odznaczona Medalem Niepodległości w 1937.
Źródła:
Archiwa rodziny Barcikowskich w Nottingham, "Wiadomości Śremskie", 1929, nr 19; Sprawozdanie Bractwa Kwestarskiego w Poznaniu za czas od 1 kwietnia 1898 do 31 marca 1899; Sprawozdanie Oddziału Wielkopolskiego Związku Harcerstwa Polskiego za rok 1928; Sprawozdanie Towarzystwa Czytelni dla Kobiet 1900/1901, "Postęp", 1900, nr 203; "Gazeta Powszechna", 1928, nr 233, "Monitor Polski", 1937, nr 259.
ODZNACZENIA:Medal Niepodległości - Monitor Polski nr 259/1937
Wymieniony w źródłach:Archiwa rodzinne
Tomasz Jankowski, Katarzyna Gwincińska, Bohdan Kaczmarek "Powstańcy Wielkopolscy Ziemi Ksiąskiej"
[Zamknij]
Bąk Tomasz, gmina: Książ Wielkopolski, Chwałkowo (1890-1931)